سیم برق 2 در 0.75 البرز الکتریک نور

سیم کشی روکار
همان‌طور که از نام و نشان این روش از انواع  سیم کشی بر می‌آید، سیم‌ها روی سطح دیوار قرار می‌گیرند. گاهی نیز برای حفظ زیبایی از داکت‌های مخصوص برای پوشاندن سیم‌ها استفاده می‌کنند. اجرای سیم کشی به صورت روکار بیشتر در ساختمان‌های قدیمی و به منظور صرفه جویی در هزینه‌هایی که سیم کشی توکار می‌تواند در پی داشته باشد و همچنین در ساختمان‌های اداری و صنعتی بسیار دیده می‌شود.

روش شناسایی استاندارد بودن سیم ها در اجرا
بدنه سیم استاندارد، ISIRI حک شده باشد.
ضخامت روکش عایق سیم نیز باید استاندارد باشد اگر این ضخامت از حد استاندارد کمتر باشد سیم می تواند دچار شکست عایقی شود و اگر از حد استاندارد بیشتر باشد احتمال کم بودن سطح مقطع سیم وجود دارد. در صورت شک کردن به سطح مقطع سیم، می توان با سیم لخت کن روکش سیم را برداشت و با میکرومتر قطر یک رشته از آن را اندازه گیری نمود. قطر به دست آمده بر دو تقسیم می شود تا شعاع محاسبه گردد. سپس با استفاده از فرمول سطح مقطع یک رشته و با ضرب در تعداد رشته ها سطح مقطع واقعی سیم تعیین می گردد.
 در بیشتر موارد تقلب در مقدار خلوص مس سیم است. با نگاه به سیم می توان به صورت تقریبی مقدار درصد مس آن تشخیص داد. برخی از سازندگان، درون سیم ها آهن اضافه می کنند. لذا جهت بررسی این موضوع، انتهای سیم، لخت می کنند و اگر زرد رنگ و درخشان بود، درصد مس آن قابل قبول است ولی اگر رگه های سیاه رنگی دیده شد و یا سیم های افشان آن درخشندگی لازم را نداشت، در سیم آهن به کار رفته است.
سیم و کابل استانداردی که به کارخانه سازنده آن اطمینان وجود دارد وزن می شود و با سیم مارک جدید مقایسه می گردد. این روش به دلیل ضخامت اضافی خیلی دقیق نیست.
چون سر سیم ها برای سیم های استاندارد ساخته شده اند سیم لخت را در داخل سر سیم قرار می دهند و اگر به صورت کامل در آن محکم نشد، مشخص می شود که تعداد رشته های سیم مسی در آن سایز قابل قبول نیست.